“Ang pag aaklas ng isipan sa matagal nang ipinagdidiinan sa puso mula pagkasilang”
Hindi na ako naniniwala
sa langit at impyerno sa diyos at sa mga santo
bagkos ay natututo sa mga aral ng nakaraan, nabubuhay sa kasalukuyan
at umaasa sa kinabukasan.
Walang libro ang nakapagturo ng aral
namaikukumpara
sa tunay kong eksperyensya
na sa kada paghiga ko sa kama
at pagpikit ko ng mga mata
dito ko lamang malalaman na
ako ay tunay at lubusang nag iisa.
Takot ako at madalas irita
sa mga mapanghusga sa kapwa
na mga santong naka uniporme
at may takip sa ulo na puting tela.
Mga perpekto at walang kapintasan
na mga marites sa kanto
na kada linggo ipinagmamakaawa
na mapatawad ang kanilang mga maling gawa
pero inuulit parin nila.
Hindi ako pumupikit sa kasamaang nakikita araw-araw bagkos ay nagsasalita
dahil di ko malaman kung saang parte ba ng bibliya
sinasabing hindi pwedeng pumasok ang mga taong grasa
sa tahanan ng diyos na sinasamba nila.
Ayokong makiisa sa paniniwala
na ang lahat ay mapapabuti maniwala ka lamang sakaniya
mas higit akong nainiwala
na sisikat ang araw silangan at sa kanluran magpapahinga;
Hindi ako kumakapit sa mga mirakulo
Sapagakat mas kapanipaniwala ang reyalidad at katotohanan
na kahit sukong-suko ka na
ay may bukas pa.
#Paglaya #AngKalansaysaKabinet #Tula
#FilipinoPoetry #FreeVerse
